Ogniem i Mieczem - By Fire and Sword

Pytanie jak malować lufy dział RON? Jaki to był metal?
Szwedzi mile już chyba dobrze opanowane odlewanie dział żelaznych, Turcja podobno też stała pod tym względem na wysokim poziomie. Tak więc malowanie w kolorze żelaza jest ok.

A my? Też żelazo, czy jeszcze spiż lub brąz?

U nas były zarówno działa żelazne jak i spiżowe( więcej cyny). W czasie Potopu przykładowo Jakub Wejher wyprowadził z arsenału w Pucku w pole przeciw Szwedom 4 działka spiżowe( 1x 3 f, 1x 2 f, 2 x 1,5f),
Z kolei tabelka z wyliczeniem dział z arsenału w Krakowie pokazuje sporą ilość dział żelaznych.

Poza tym odlewanie dział spiżowych wcale nie oznacza opóźnienia technologicznego. Działa żelazne były mniej trwałe, częściej pękały, ale były tańsze.
Przed 1648 w czasach Władysława IV artyleria polska stała na całkiem niezłym poziomie.

Pisząc o wysokim poziomie, miałem właśnie na myśli opanowaną technologię odlewania z żelaza, tak żeby się do czegoś nadawały.
Dzięki za informację, zostaję przy działach ze spiżu.

Proszę o nie przekręcanie mojego nicku Panie Skoczku, bo nie najlepiej to świadczy o Panu.
Nie znalazłem jak na razie dobrego odniesienia w rycinach i w egzemplarzach muzealnych dla dział szwedzkich, są natomiast współczesne im lufy należące do artylerii innych państw(zdobyczne, a nie wykluczone że i używane w artylerii szwedzkiej.Różnice z pewnością jakieś były ale raczej niewielkie.
Proporcje łoża do lufy można wziąć np stąd model 1/6. Lufy dział są smuklejsze.
http://media31.dimu.no/media/decoimage/ ... 6?size=800
Jest to model działa gdańskiego z 1666.Oczywiście ozdoby łoża , najlepiej sobie darować.
Tu lufa duńska z 1652 , z brązu.
http://media31.dimu.no/media/decoimage/ ... 0?size=800
Jej długość 3320 mm
kaliber 123 mm
waga 1695 kg.
Dla takiej wagi łoże musi być większe i masywniejsze.

Działa nieco późniejsze z czasów wojny skańskiej i lat 80 niewiele odbiegają wyglądem (oczywiście tylko dla skali 15mm w modelach do gry) od tych z czasów Potopu.
I tak żelazne działo 12 f z czasów Karola XI (wg systemu wprowadzonego w 1680 r)
długość 3320 mm,
kaliber 125 mm.
http://media31.dimu.no/media/decoimage/ ... 7?size=800

Dla porównania z polskich arsenałów
armata z herbem Szreniawa z 1645 r
dł-3065 mm
kal.155 mm
kształt uszu(uchwytów czopowych) -delfiny
kształt uchwytu dennego-grono. Armata odlana dla Stanisława Lubomirskiego.

Armata z herbem Jana Zamojskiego z 1658 r.
dł. 2177 mm
kal.120 mm
kształt uszu -delfiny
kształt uchwytu dennego-grono

Armata z herbem Janina z 1677
dł 2 685 mm
kal 103 mm
uchwyty czopowe -delfiny
uchwytu dennego -karczoch
Na koniec armata 6f. z 1643. Dzięki skali także stąd można wziąć proporcje lufy do łoża , w tym dla 12 funtówki.




Artyleria oblężnicza nie odbiegała daleko od tej polowej. Do oblężeń sensownie prowadzonych używano moździerzy, dział o większych wagomiarach od 12 f w górę, być może także dział długolufowych nie używanych już w nowoczesnych artyleriach polowych. Takie działa specjalnie sprowadzano do oblężeń. Jeśli działa były mniejsze to oblegający mogli co najwyżej prosić obrońców dobrze przygotowanej twierdzy o poddanie lub pocałować klamki jak Szwedzi pod Zamościem.Przy pomocy dział polowych zdobyć można było tylko te słabsze fortyfikacje, albo mniej gorliwie bronione. Artyleria na fortyfikacjach, jako mająca charakter stacjonarny, zwykle była o większych wagomiarach i donośniejsza niż standardowe działa polowe, stąd mogła dość łatwo spędzać obsługę i lżejsze działa oblegających.Różnica w donośności pomiędzy działami mniejszej i większej proporcji, przy tym samym wagomiarze nie jest zresztą duża.
Tym się także różnimy Panie Skoczku że dla mnie to aż gra, gra historyczna, w której mam zaszczyt mieć swój skromny udział i staram się służyć jak najlepiej.
Dla Pana jak widzę to... Mam wrażenie że nie jesteśmy po tej samej stronie.
Nie jest dla mnie zaskoczeniem, że dla Pana nie ma znaczenia w skali 1/100 , 2 czy 5 mm w jedną czy w drugą stronę, ale może zobaczyłby Pan jak działa robi konkurencja?Zachęcam . Na naukę nigdy nie jest za późno.
Co do pańskiej krytyki-mieliśmy już okazję się z nią zapoznać, przy okazji "nienaturalnie wygiętego ronda kapelusza', nieprawdaż?

Drogi Panie na wstępie informuję, że poprawiłem już pana Nick w poprzednim poście. Za pomyłkę przepraszam. Dziękuje też za dostarczenie dodatkowych informacji o 12f.
Mogę też powiedzieć że opieraliśmy się na innych założeniach i zdjęciach.
Jak napisałem wcześniej pewne rzeczy są zrobione z pełną świadomością że nie do końca są takie jak powinny.

Co do wyrobów konkurencji śledzę je na bieżąco tak Polskie jak i zagraniczne od wielu lat.

Wspomniał Pan coś o nie tej "samej stronie" może Pan ten temat rozwinąć. Bo dla mnie osobiście OiM to gra ucząca historii w taki a nie inny sposób ale to nadal tylko gra. Nie ważne jest dla mnie czy figurka muszkietera ma 12 czy 8 ładownic na pociski (bo tak jest historycznie), ważny jest cały model. Bo idąc tą drogą dojdziemy do wniosku że lufy muszkietów są za grube i rapiery też. Uważam że trzeba zachować granice między historycznością, wyglądem a możliwościami technicznymi w produkcji modelów.

Na koniec polecam Panu zajrzeć na inne fora np.: Chestofcolors i poczytać jak przekazywać krytykę żeby zachęcała a nie zniechęcała do dalszej pracy .

Niektóre te działa mają zbliżone proporcje do owej "w oczy kłującej" 12ki.

Choć np. szwedzkie regimentówki, w odróżnieniu od pozostałych dział z innych nacji, nijak się mają proporcją do tego co piszesz. Mam wrażenie, że proporcje które podałeś są właśnie typowe dla dział polskich, zresztą cytowanych. Obserwacja oparta o wydane modele.

Co do "aż gra", to mam wrażenie, że jesteś bardzie ortodoksyjny od samych autorów. Nie rozumiem, dlaczego nie ma skrupulatnych komentarzy dotyczących niehistorycznego malowania/proporcji występowania kolorów, ich nasycenia, detali modeli itp., na pudełkach zdestawów, które przecież mają większy wpływ na kojarzenie jednostki z epoką, gdy do prac samych graczy pojawiają się zwykle ostre komentarze tzn nie pozostawiające "suchej nitki".

Zakupiłem dzisiaj blister Szwedzkiej artylerii lekkiej SWE-13.
To co mnie zdziwiło to wzór jednego z artylerzystów i jego ubiór/"wyposażenie".
Artylerzysta opiera się jedną nogą na beczce, na głowie ma (kozacką?) czapkę - coś w ten deseń http://www.agnieszkamazur.com/index.php?show=category&which=4&lng=pl- (12 zdjęcie od góry), a w prawej ręce trzyma fajkę.
Czy ten model spełnia zasady WYSIWIG-u dla Szwedzkiego artylerzysty?
Jeżeli tak to nie ma problemu, jeżeli nie, to spotkamy się w sądzie .

To Babinicz

To załogant Kozacki pewnie się przy pakowaniu ktoś pomylił :-)

Ja za to w blistrze z lekką artylerią szwedzką miałem tylko dwa wzory artylerzystów.. ale jakoś to zniosę bo figurki już poklejone